Trzeba obiektywnie przyznać, że wiatr jest sprzymierzeńcem ludzkości, ponieważ pozwala wytwarzać w sposób ekologiczny energię elektryczną. Poza tym wiatr umożliwia przemieszczanie się za pomocą szybowców, statków dużych i małych (żaglówek). Wiatr wpływa też na aktualną pogodę (przesuwa chmury, więc może albo przyczynić się do wystąpienia opadów, albo ich uniknięcia).
Wiatr może być dzisiaj wykorzystywany do produkcji prądu na skalę przemysłową, o czym świadczą przykłady państwa zachodnich. W Unii Europejskiej sześć krajów posiadania elektrownie wiatrowe o mocy przekraczające 1 gigawat. Tymczasem w Polsce istnieje zaledwie kilkanaście dużych farm wiatrowych.
Elektrownia wiatrowa (turbina) składa się z wieży i łopat (śmigieł), które razem tworzą tzw. wiatrak. Wieża ma wysokość 78-105 metrów, a długość trzech śmigieł waha się od 40 do 45 metrów. Całość tworzy konstrukcję mającą nawet 150 metrów (dla porównania Pałac Kultury i Nauki ma 167 metrów bez iglicy).
Turbiny wiatrowe składają się z wieży, gondoli będącej najważniejszym miejscem całej elektrowni, oraz śmigła. Wieże mające postać rury wykonuje się przeważnie ze stali. W środku rury montuje się instalację elektryczną i teletechniczną. Pierwsza odprowadza wyprodukowaną energię, a druga pozwala sterować konstrukcją w sposób zdalny.
Kontrola odbywa się poprzez monitoring prowadzony w czasie rzeczywistym oraz system komunikacji z masztami, pocztę elektroniczną i SMS-y.