Rozpoznawanie różnych rodzajów pokrywy śnieżnej pomoże dobrać odpowiednią technikę jazdy, zaoszczędzi niepotrzebnych kontuzji i uchroni przed groźnym wypadkiem. Mało kto wie, że kryształki śniegu zmieniają swoją budowę i kształt pod wpływem wielu czynników. Rodzaje śniegu różnią się od siebie wieloma czynnikami, dlatego też warto poznać główne z nich. m.in. słońca, wiatru, mrozu tworząc różne rodzaje śniegu.
Świeży i lekki śnieg nazywany jest puchem. Puch to drobny i suchy rodzaj śniegu tworzący sypką warstwę. Występuje on w temperaturze poniżej -10 stopni. Puch to ulubiony rodzaj śniegu dla początkujących narciarzy, gdyż nie sprawia im problemów przy zjeździe naturalnie stawiając lekki opór i spowalniając jazdę. Do poruszania się po płaskich terenach warto nauczyć się podstawowych technik jazdy w puchu. Puch w naturalny sposób amortyzuje upadki więc początkujący freestylerzy mogą w nim śmiało ćwiczyć tricki.
Puch zsiadły to pokrywa śnieżna która pada w temperaturze od -3 do - 10 stopni i tworzy bardziej zwartą pokrywę. Śnieg stawia większy opór nartom utrudniając poruszanie.
Śnieg mocno zbity nazywany jest gipsem. Śnieg tego typu tworzy się pod wpływem wiatru i jest matowy. W takich warunkach brzegi nart zaczepiają się o nierówności śniegu co może doprowadzić do rozjechania się nart. Aby tego uniknąć można szybciej wykonywać skręty przenosząc ciężar ciała z nogi na nogę i amortyzować jazdę uginając kolana bardziej niż zwykle albo odciążając górną nartę starając się ją lekko unieść.
Kolejną odmianą śniegu jest jego mokra wiosenna odmiana. Zalega ona w okresie odwilży zanim zostanie zmrożona podczas nocnego spadku temperatury. Tego typu śnieg jest ciężki, osiada na butach i nartach, trudno się w nim poruszać.
Firn to ziarnisty śnieg typowo wiosenny. Jego struktura tworzy się pod wpływem licznych zmian temperatury. Przybiera on postać różnej wielkości sypkich, wilgotnych ziarenek. Ten rodzaj śniegu najbardziej sprzyja miłośnikom narciarstwa pozaprasowego, gdyż nie utrudnia w żaden sposób jazdy.
Szreń i lodoszreń to zlodowaciała pokrywa przybierająca postać zlodowaciałej warstwy różnej grubości. Powstaje w wyniku nadtopienia pod wpływem słońca w dzień a następnie wymrożenia w nocy. Taki rodzaj pokrywy wymaga od narciarza zmiany techniki skrętu na skręcanie zakosami.